I Am In Love

/in , /by

What’s your definition of being in love? That was the question I asked users on Instagram.
Some of the answers I received were: 

  • Awesome.
  • When almost nothing can upset you anymore.
  • Feeling butterflies in your belly.
  • Waking up with that stupid smile on your face.
  • The best f*cking feeling in the whole world. Beware, it hurts, though.
  • Craving “more” of and with that person.
  • Impatience and nothing can hold you back.

One statement that sticks is: Beware, it hurts, though.

Being in Love! Such an intense experience. It can be heaven on earth, but it also can feel like hell when it’s over.

Can it really be painful?

The majority might say that it hurts. This belief is based on personal past experiences, the stories we hear, or the movies we watch. I’ve also experienced pain from “being in love” many moons ago. I noticed many clients saying it during workshops or mentoring sessions when we try to redefine relationships.

Is it really Love that’s causing the pain, or is it our interpretation of love?

By redefining the experience of BEING IN LOVE, I felt massive relief on my journey to inner peace. I hope that the following words might serve you as well in the same context.

What happens when we ARE IN LOVE?

“Being IN love” is a state of being. It’s not something you do, nor is it something you feel. It is something you are. Therefore it’s called “BEING in Love.”

Being in love equals being fully present. In other words, being aligned with our true selves. It also means that all illusionary problems that are invented by the mind fade away. This state of presence can be inspired by another person, an activity, or by nature itself. Literally, anything can inspire this state of being in us, if we are open enough to allow it.

Why does Being in Love hurt?

The mistake we often make is attaching this experience to be dependent on something outside ourselves. Therefore, we misunderstand the concept of being in love with someone. 

You are in love with someone in the same way you are with someone in the same room. Both of you share the present moment. It doesn’t mean that you are in Love “to(wards) someone” or because of someone.

It’s a co-created moment, and you can share that presence with anything. Nothing is required to be IN love. It’s entirely up to you. By surrendering to the present moment, you are in love with existence itself. 

Why is it hard to fall in love?

Our attention is merely on avoiding being hurt. These tiny moments of inspiration that might help us to surrender to the present moment pass unnoticed because our mind is busy scanning for possible threats.

What if the pain never came from love itself, but from you resisting falling in love?

What if falling and staying in love is easy?

Who would you be, feel, and behave if the above is true? 

We call it falling in love because you have to surrender by giving up control. Let go of past experiences and jump.

Dare to fall and love will catch you! 

Άποψη vs Συμβουλή

/in , /by

“Δε μου αρέσει”
“Θα δουλέψει, τι περιμένεις; Do it!”
“Μήπως να έβαζες περισσότερο μπλε;”
“Είναι πολύ όμορφο.”
Όλα τα παραπάνω είναι απόψεις που δε σε βοηθάνε και πολύ να πάρεις την επόμενη απόφαση.
Από απόψεις μπορείς να έχεις όσες θέλεις, και μπορείς να τις έχεις γρήγορα. Ρώτα τους φίλους σου στο Facebook και θα σου απαντήσουν μέσα σε λίγα λεπτά.

Αυτό που μπορεί πραγματικά να μας βοηθήσει είναι μια συμβουλή.
Και οι καλύτερες συμβουλές δεν έρχονται στην προστακτική λέγοντας μας τι πρέπει να κάνουμε.
Οι συμβουλές που θα μας βοηθήσουν πραγματικά, είναι αυτές που θα μοιραστούν απλόχερα γνώση για να την συμπεριλάβουμε στις επόμενες αποφάσεις.
Και πολλές φορές δε χρειαζόμαστε περισσότερη γνώση. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να μας υπενθυμίσει κάποιος τα σημαντικά πράγματα κάνοντας στοχευμένες ερωτήσεις.

Ξεκίνα με αυτές τις δυο ερωτήσεις:

  1. Τι είναι αυτό που σε πληρώνει πραγματικά να κάνεις ένας πελάτης σου;
    (Tις περισσότερες φορές είναι κάτι άλλο απ’ αυτό που νομίζεις εσύ)

  2. Ποιος είναι ο ιδανικός πελάτης σου;
    (Μήπως ήρθε η ώρα να γίνεις πιο συγκεκριμένος)

Αν σε κρατάνε πίσω οι απόψεις των φίλων σου τότε μη τους ρωτάς. Τις περισσότερες φορές δεν είναι καν γι’ αυτούς αυτό που κάνεις.

—-

PS:  Ρίξε μια ματιά στο Career Advancement: How to move up at Work
Ίσως να είναι για σένα… και την κατάλληλη στιγμή για να ανέβεις επίπεδο μέσα στο 2018.

 

Κι όμως, έχουν δίκιo!

/in , /by

Είπαν στην Ελένη πως δε μετράει η άποψη της. Χρειάζεται να κάνει τη δουλειά με το τρόπο που αποφασίστηκε από τους διευθυντές.
Στον Γιώργο είπαν να σταματήσει να παραπονιέται και να κάνει τι δουλειά του όπως προβλέπεται.
Συμβιβάστηκαν και οι δυο τους.

– Έχουν δίκιο, επειδή αν δεν ακολουθήσουν το σύστημα της εταιρίας κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους.

Μια μέρα είπαν στην Ελένη πως θα μειώσουν το μισθό της, γιατί αλλιώς δε βγαίνει η εταιρία.
Την άλλη μέρα είπαν στο Γιώργο πως θα χρειαστεί ν’ αδειάσει το γραφείο τέλος του μήνα. Την δουλειά του θα την κάνει ο Κώστας από εδώ και πέρα.

– Η εταιρία δε χρειάζεται να πληρώνει τόσα πολλά σε ανθρώπους που απλά εκτελούν εντολές. Έχουν δίκιο.

Ο Μάκης, όμως, δε δέχτηκε να κάνει πράγματα με τα οποία δε συμφωνεί. Έφυγε από την εταιρία και βρήκε μια εταιρία στην οποία εκτιμάνε την γνώση και την κρίση του.

– Ένας στους εκατό τα καταφέρνει. Είναι από τους τυχερούς. Ήταν επικίνδυνο να φύγει από την εταιρία μέσα στη κρίση.
– Όντως, έχεις δίκιο.

Η Μαρία, δε μπορούσε να κοιμάται το βράδυ επειδή θεωρούσε πως η δουλειά της δεν έχει νόημα. Ίδρυσε μια δική της εταιρία με την φίλη της την Ιωάννα. Δύσκολο το επιχειρείν, ειδικά στην Ελλάδα με όλους αυτούς τους φόρους.

– Είναι βλακεία ν’ ανοίξεις δική σου εταιρία στην Ελλάδα μέσα στην κρίση με όλους τους άδικους φόρους.
– Έχεις δίκιο.

Όλοι έχουν δίκιο

Όλοι προσπαθούν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Κανείς δε θέλει ν’ αποτύχει. Όλοι φοβούνται.
Κι όμως, κάποιοι τα κατάφεραν, ενώ άλλοι τραβάνε μεγάλο ζόρι.
Ίσως απλά να είναι τυχεροί. Ίσως να έχουν έναν πλούσιο μπαμπά ή να σπούδασαν κάτι που έχει μεγάλη ζήτηση.
Ή, απλά, δεν τους ενδιαφέρει τι λέει ο κόσμος και κάνουν αυτό που αυτοί θεωρούν σωστό. Δεν τους ενδιαφέρει πως να δικαιολογηθούν σε σένα και σε μένα. Δεν τους ενδιαφέρει να έχουν δίκιο.

– Είναι λίγοι αυτοί. Ένας στους χίλιους τα καταφέρνει.
– Έχεις δίκιο. Από αυτούς που δεν τολμούν, τελικά πόσοι τα κατάφεραν;
– Μη ζητάς πολλά. Κρίση έχουμε!
– Έχεις δίκιο…

ΥΓ: Καιρός ν’ αλλάξουμε τα δεδομένα; Ρίξε μια ματιά στο Breakthrough in 30 Days… ίσως να είναι για σενα… κι αν δεν είναι τελικά, τότε μάλλον έχεις δίκιο ;)

Ποια είναι η εντύπωσή μου για το internet

/in /by

“This is my impression of the internet” posted by @alexmolotkov
internet-impression

Everyone is better than you

Η ζωή των άλλων πάντα είχε περισσότερο ενδιαφέρον. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Με την βοήθεια των Social Media, πιστεύουμε πως έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την ζωή των άλλων. Ξαφνικά μας τρομάζει η κοινωνία και τους βαφτίσαμε “Η γενιά του ναρκισσισμού”, “Η νέοι χωρίς αξίες”, “Οι digital rich” και “οι ντεμέκ internet celebrities”.

Βέβαια, ο κόσμος δεν ασχολείται μόνο με τις προσωπικές ζωές των άλλων, αλλά και με τις επιχειρήσεις. Έχεις ακούσει για τον “προπονητή της κερκίδας” στα γήπεδα; Υπάρχει και ο “σύμβουλος του καναπέ” στο Facebook.
Έχω δει να σχολιάζουν τα πάντα για τις εταιρικές παρουσίες των άλλων. Δε θέλω, όμως, να σχολιάσω τον λόγο για τον οποίο κοροϊδεύουν τις online παρουσίες των άλλων.

Is there any hope?

Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που αναγνωρίζουν την καλή πρόθεση και χρησιμοποιούν τα Social Media για να βοηθήσουν και να δικτυωθούν με άλλους ανθρώπους.
Για παράδειγμα, πριν τρεις βδομάδες, μου έστειλε email ο Γιώργος. Μου έγραψε πως με παρακολουθεί και έχει προσέξει κάποια ορθογραφικά λάθη σε 2-3 σημεία στο νέο μου site.
Χθες μου έστειλε η Κωνσταντίνα (@ntinakorn) ένα email. Γράφει πως πιστεύει να μην ταιριάζει και τόσο το popup για την εγγραφή στο Newsletter.
Και οι δυο είχαν δίκιο. Αυτά που μου έγραφαν δεν τα είχα προσέξει, κι εννοείται πως τα διόρθωσα.

Γιώργο και Κωνσταντίνα, you have my attention!
Όχι επειδή με βοηθήσατε, αλλά επειδή εκτιμώ πάρα πολύ την ανιδιοτελή συμπεριφορά σας. Είναι σπάνιο! Keep up!
Με τέτοιους ανθρώπους θέλω να συνεργάζομαι. Με τέτοιους χαρακτήρες θέλω να συζητώ γιατί νοιάζονται.

Υπάρχουν ευκαιρίες  με τα Social Media. Είναι περισσότερες από ποτέ. Εμείς αποφασίζουμε πως θα τις εκμεταλλευτούμε. Πολλές φορές αρκεί απλά να δούμε το κόσμο με άλλη ματιά.

Χαμένοι στη μετάφραση

/2 Comments/in /by

Πέρσι, στις 31 Δεκεμβρίου 2013 είχα ανακοινώσει δημόσια την λέξη μου για το 2014.

Post by Tolee Media.

(είμαι περίεργος να μάθω κατα πόσο πέτυχαν όσοι σχολίασαν στο post)

Η λέξη που επέλεξα είναι DISCIPLINE. Η μετάφραση στα ελληνικά είναι πειθαρχία, η οποία δεν μου αρέσει και τόσο πολύ.
Δεν μ’αρέσει, γιατί η λέξη πειθαρχία μου βγάζει κάτι αρνητικό. Μου θυμίζει την υπακοή. Προσωπικά δεν πιστεύω πως υπάρχει κάτι θετικό στην υπακοή. Το σύστημα, το σχολείο, όλη η ανατροφή μας είχε ως στόχο την υπακοή. Να μας καλλιεργήσει φόβους που θα μας αποτρέψουν να πιστέψουμε στον εαυτό μας. Φόβοι που μας βάζουν στο τρυπάκι να προσαρμοστούμε (με την κακή έννοια) αντί να ξεχωρίσουμε.

Discipline σημαίνει πειθαρχία;

Αυτό που εννοούσα με την λέξη DISCIPLINE είναι η προπόνηση. Η μάθηση μέσω της επανάληψης. To discipline προέρχεται από την λέξη disciple που σημαίνει μαθητής. Κάποιος που επιλέγει να ακολουθήσει το μέντορα ή master του και να “πειθαρχήσει” με στόχο την προσωπική ανάπτυξη.
Δεν βρήκα κάτι αντίστοιχο στα ελληνικά για να εκφράσω την έννοια DISCIPLINE. Ίσως να υπάρχει κάτι που μπορεί να το περιγράψει, αλλά δεν χρησιμοποιείται στην καθημερινότητα μας. Υπάρχουν κι άλλες λέξεις που περιγράφουν μια έννοια που δεν μπορεί να μεταφραστεί με μια λέξη.
Μπορεί να κάνω λάθος με όλα τα παραπάνω. Σίγουρα θα πέσουν τώρα να με φάνε όλοι όσοι έχουν πώρωση με την ελληνική γλώσσα.
Για μένα έχει σημασία το εδώ και τώρα. Σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οι έννοιες engagement, story telling, discipline, earning, και πολλές άλλες.
Υπάρχουν μεταφράσεις, αλλά δεν υπάρχει μια λέξη που χρησιμοποιούμε καθημερινά και εκφράζει το ίδιο νόημα. Χρειάζεται πάντα επεξήγηση.
Ίσως δεν μπόρεσα ΕΓΩ να βρω τις κατάλληλες λέξεις. Πιστεύω, όμως, περισσότερο πως ήρθε η ώρα να δούμε τι μπορούμε να μάθουμε από άλλους λαούς. Ήρθε η ώρα να ρίξουμε την περηφάνια μας και να δώσουμε λίγο σημασία τι έχουν να μας πουν οι άλλοι.
Αν σε βολεύει θα το θέσω αλλιώς: Ας μάθουμε από αυτούς που “έκλεψαν” τα ελληνικά στοιχεία και τα εξέλιξαν. Γιατί εμείς κολλήσαμε στο τι είπε κάποιος πριν 2.000 χρόνια. Ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας πέρα απ’όσα δείχνει το ελληνικό internet.

We are not alone! Σώπα ρε; Κι όμως!

Μπορούμε να πάρουμε πάρα πολλά από τους ξένους. Δεν είναι κακό και δεν χάνουμε το ελληνικό στοιχείο μας. Δεν είμαι υπέρ των ξένων ή κατά των Ελλήνων. Είμαι, όμως, υπέρ τις εξέλιξης και τις προσωπικής ανάπτυξης. Η αλήθεια είναι πως από τους ξένους βρήκα έως τώρα περισσότερες απαντήσεις και περισσότερη βοήθεια απ’οτι από ελληνικές πηγές.
Έμαθα να χρησιμοποιώ το discipline για να πετυχαίνω τους στόχους μου και να είμαι πιο δημιουργικός.
Έμαθα to earn αναγνώριση. Γιατί η λέξη “κερδίζω” ακούγεται πολύ άκυρη για να περιγράψει τη διαδικασία, άσχετα αν εννοούμε το ίδιο.  (Στα δικά μου αυτιά ακούγεται χαζό το “κερδίζω”.)
Μην αρχίσω με το engagement, γιατί ούτε του χρόνου δε θα τελειώσουμε.

Στο τέλος, για εμένα δεν έχει σημασία πού θα βρεις την βοήθεια. Σημασία έχει να δεις ότι μπορείς να εξελιχθείς και ν’αναζητήσεις βοήθεια οπουδήποτε. Είναι πιο εύκολο από ποτέ. Ένα google απόσταση… try it!

PS: Μην το παίρνεις προσωπικά. Δεν θέλω να μειώσω την ελληνική σου περηφάνια. Τις σκέψεις μου μοιράζομαι και πώς νιώθω. Αν διαφωνείς μπορείς να μοιραστείς τη δική σου άποψη στα σχόλια 

Θύμισε μου: Γιατί πρέπει να δώσω πανελλήνιες;

/in /by

Το παρακάτω Facebook post με έβαλε σε σκέψεις:
“Εύχομαι ΤΥΧΗ και μόνο ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ σε όλα τα παιδιά που δίνουν Πανελλήνιες!”
Γιατί; Μήπως οι καλοί μαθητές γίνονται πετυχημένοι και ευτυχισμένοι άνθρωποι;
Γιατί δίνουμε μάχη για κάτι που δεν μας εγγυάται επιτυχία και ευτυχία;
Είναι ο φόβος; Δεν ξέρουμε κάτι άλλο;
Συμφωνώ, είναι δύσκολο να ακολουθήσεις τα όνειρα σου.
Και ποιος είπε ότι είναι εύκολη η ζωή; Είναι πιο εύκολο να μελετάς ανούσια πράγματα, να σε βαθμολογούν για κάτι που έμαθες παπαγαλία με τόση ταλαιπωρία και πόνο;
Όχι, αλλά είναι εύκολο να έχουν οι άλλοι την ευθύνη για τη δυστυχία σου.

Θέλουμε υπεύθυνους ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους ή θύματα τους συστήματος; Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος που παίζεις στη ζωή σου και πόσο δε θα θέλαμε να περάσουν τα παιδιά μας όλο αυτό που περάσαμε κι εμείς πριν 20+ χρόνια;
Δεν άλλαξε τίποτα… επειδή δεν το αλλάξαμε εμείς!
Υπάρχει καλύτερη λύση!

Comfort Zone vs Safety Zone: Το βόλεμα οδηγεί σε θάνατο

/2 Comments/in /by

Κάνω scroll στο Newsfeed στο Facebook και σκαλώνω σε μια εικόνα με το μήνυμα:“Life Begins At The End Of Your Comfort Zone”. Έχει 120 shares και 925 likes. Γενικά είναι αποδεκτό στον κόσμο ότι για να κάνεις τη διαφορά και να πετύχεις στη ζωή σου πρέπει να βγεις από τη Comfort Zone ή αλλιώς τη ζώνη άνεσης.

Από την άλλη, τόσα χρόνια δε μας λέγανε να βρούμε τρόπο να βολευτούμε; Τι σχέση έχει το βόλεμα με τη Comfort Zone;
Αν δεν ξεβολευτείς άμεσα, θα παραμείνεις στη Comfort Zone αλλά θα βγεις από τη Safety Zone σου.

Comfort Zone vs Safety Zone

Ο κόσμος μπερδεύει τους δύο αυτούς όρους. Μιλάει για Comfort Zone και εννοεί  Safety Zone. Μιλούσε για βόλεμα και εννοούσε εξασφάλιση επιβίωσης με τη μικρότερη δυνατή προσπάθεια. Το βόλεμα αυτό, όμως, έβαλε σε κίνδυνο το μέλλον το δικό του  και  των παιδιών του.

Ας το πάρω από την αρχή. Τι σημαίνει το καθένα;

Comfort Zone: Μια (νοητική) κατάσταση στην οποία δε χρειάζεται να καταβάλεις μεγάλη προσπάθεια, δε ρισκάρεις, δεν εκτίθεσαι. Έχεις τη θέση του παρατηρητή και σχολιαστή. Δεν είσαι υπεύθυνος για τα γεγονότα, απλά ακολουθείς.

Safety Zone: H εξασφάλιση της ζωής σου με τρόφιμα, θέρμανση, κτλ. αλλά και της ψυχικής σου υγείας με αγάπη, χαρά, απόλαυση, κτλ. Υπάρχει Safety Zone και για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Αυτή η επαγγελματική ζώνη ασφαλείας επηρεάζεται κυρίως από εξωτερικούς παράγοντες όπως την πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία και την τεχνολογία.

You won’t be safe if you play it safe

Είμαστε ευθυνόφοβοι, είναι εύκολο να αφήνουμε τους άλλους να μας λένε τι να κάνουμε. Την ώρα που θα ξεκινήσουμε να δουλεύουμε, τι να κάνουμε και πώς να το κάνουμε. Πότε θα σταματήσουμε να δουλεύουμε, πόσα θα πληρωνόμαστε και πότε θα βγούμε στη σύνταξη.
Και ξαφνικά, μέσα σε μία μέρα χάνουν χιλιάδες άνθρωποι τη δουλειά τους. Έτσι απλά, επειδή κάποιο big boss το αποφάσισε.
Ναι, όμως, τόσα χρόνια ήσουν άνετος. Τόσα χρόνια δεν ανησυχούσες για το αύριο. Έβγαινες μόνο στο δρόμο να διαμαρτυρηθείς για το μισθό σου, τις υπερωρίες και τη σύνταξή σου. Αλλά δε βγήκες ποτέ έξω από τη Comfort Zone να διαμαρτυρηθείς για τα μάπα προϊόντα που έφτιαχνε η εταιρία στην οποία δούλευες, για το γεγονός ότι κορόιδευε τους πελάτες και για τις ψεύτικες υποσχέσεις που έλεγε το τμήμα marketing. Ήξερες πολύ καλά τι συμβαίνει, αλλά δεν αντιδρούσες γιατί θα σ’ έφερνε σε δύσκολη θέση. Θα έβγαινες από το κοπάδι, θα ξεχώριζες, θα είχες εκτεθεί, θα διακινδύνευες τη ζωή σου γιατί ίσως να έχανες τη δουλειά σου.
Μια μέρα, κάποιος με πτυχία, μάστερ, και πάρα πολύ μεγάλο IQ αποφάσισε να σε αντικαταστήσει με κάποιον πιο φτηνό, που κάνει την ίδια μέτρια δουλειά με σένα. Όταν είχες την ευκαιρία να εξασφαλίσεις τη Safety Zone, επέλεξες τη Comfort Zone. Τώρα, υποτίθεται πως έμαθες από τα λάθη σου, επιλέγεις πάλι να παραμείνεις στη Comfort Zone και να πάρεις θέση παρατηρητή και σχολιαστή, αντί να είσαι εσύ αυτός που δημιουργεί τα γεγονότα, αυτός που κάνει “ζημιά” στην αγορά (δεν εννοώ τις πορείες, τις απεργίες και το σπάσιμο βιτρίνας). Εννοώ να προκαλέσεις ζημιά σε όλους αυτούς με τα πτυχία, τα master και το ψηλό IQ, που τόσα χρόνια έπαιρναν λάθος αποφάσεις και δημιούργησαν ένα σύστημα και μια οικονομία που δεν έχει πλέον μέλλον. Όλο το σύστημα παιδείας, εργασίας και συνταξιοδότησης έχει καταρρεύσει.

coffin-comfort-zone

Επιβάλλεται να εγκαταλείψεις τη Comfort Zone για να παραμείνεις στη Safety Zone

Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζει κανείς τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η κατάσταση.
Τα νέα δεδομένα, η ταχύτητα των εξελίξεων μας βρίσκουν όλους απροετοίμαστους, αμήχανους.
Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να ξεβολευτείς για να εξασφαλίσεις  ακόμη και τα αυτονόητα.
Το κράτος και η φιλανθρωπία δε θα σώσουν τον κόσμο (σου). Ο ιδιώτης θα το κάνει. Εσύ είσαι αυτός, αν δεν το κατάλαβες ακόμα.
Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει από τη θέση του θεατή.
Οπότε… leave that fucking comfort zone!
Stop working and start creating!

Join the conversation… leave a comment below or on Facebook

Γεια σας, μοιράζουμε κάποια διαφημιστικά φυλλάδια!

/3 Comments/in /by

Χτυπάει το θυροτηλέφωνο. Σηκώνω το ακουστικό και ακούω μια φωνή να λέει: “Γεια σας. Μοιράζουμε κάποια διαφημιστικά φυλλάδια”.
Συμβαίνει συχνά. Τουλάχιστον 3 φορές κάθε βδομάδα.

Στο φανάρι το ίδιο. Κάθε μέρα πετάω τουλάχιστον 2 φυλλάδια που μου έβαλαν στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου. Κοτσαδόροι, μαθήματα αγγλικών, αγορές χρυσού, έπιπλα, ηλεκτρονικά και δε συμμαζεύεται.

Πόσο κοστίζουν 5000 χιλιάδες διαφημιστικά flyer; 100 ευρώ; Άντε, να δώσεις κι άλλα 200 ευρώ στην εταιρία για τη διανομή.
Όλα αυτά, για να μοιραστεί σε άσχετους ανθρώπους το φυλλάδιο με το όνομα και το λογότυπό σου. Ξέρεις πόσα καταλήγουν στα σκουπίδια; Πόσοι πραγματικά διαβάζουν τα διαφημιστικά φυλλάδιά σου; Και πόσοι σε βλέπουν ως ένα brand που απλά τους πρήζει;
Πεταμένα λεφτά. Δεν ισχύει αυτό μόνο σήμερα επειδή έχουμε το Facebook. Πάντα ήταν έτσι. Γενικά, αυτός ο τρόπος προώθησης είναι άστοχος, επιθετικός, ενοχλητικός και με πάρα πολύ μικρή απόδοση.
Σήμερα έχουμε τα μέσα. Μπορούμε να βρούμε στοχευμένα το κοινό μας.

Η απάντηση συχνά είναι: Και όλοι αυτοί που κάνουν αυτήν τη δουλειά τι θα απογίνουν; Οι τυπογράφοι, οι ανειδίκευτοι διανομείς, οι νταβατζήδες μεσάζοντες που δεν έχουν καμία σχέση με marketing.
Εσένα τι σε νοιάζει;
Με την ίδια λογική δε θα προτιμήσουμε υβριδικά αυτοκίνητα για να στηρίξουμε την βιομηχανία πετρελαίου.

To Social Business δεν έχει καμία σχέση με τα Social Media

To μήνυμα δεν είναι “ΟΧΙ στα Flyer! ΝΑΙ στα Social Media”. Ξέρω κόσμο που έχει πάντα κάποια διαφημιστικά flyer στην τσάντα τους και τα δίνει στοχευμένα και αποτελεσματικά. Κάθε ευρώ που επενδύεις πρέπει να εξυπηρετεί κάποιο σκοπό πέρα από το Brand Awareness.

Αν νοιάζεσαι πραγματικά για τον πελάτη σου θα βρεις τρόπο να τον προσεγγίσεις, με ή χωρίς Social Media.
Πώς να το κάνεις;
Σου έδειξε κανείς πώς να φροντίζεις τους φίλους σου;

Δεν ξέρω τι θέλω επαγγελματικά. Τι να κάνω;

/in /by

Θυμάσαι την πυξίδα του Jack Sparrow στους Πειρατές της Καραϊβικής; Αυτή η πυξίδα σε οδηγεί σ’ αυτό που θέλει η καρδιά σου κι ας μην γνωρίζεις εσύ ακόμα τι είναι. Υποτίθεται πως διαβάζει την ψυχή σου και γνωρίζει πολύ καλά τι θα σου δώσει την ευτυχία που αναζητείς.

via GIPHY

Δυστυχώς, δεν μπορώ να σου προσφέρω αυτήν την πυξίδα. Αλλά μπορώ να μοιραστώ μαζί σου πως λειτούργησε σε μένα και σε δεκάδες φίλους, πελάτες και συνεργάτες.

1. The right Question!

Η ερώτηση δεν είναι: “Πώς θα βρω αυτό που θέλω να κάνω;”
Ξεκινάς με τα μικρά πράγματα που σε παθιάζουν. Ας υποθέσουμε ότι σ’ αρέσουν τα “ποδήλατα”.
Η σωστή ερώτηση είναι: “Τι μπορώ να κάνω εγώ για να γίνουν καλύτερα τα ποδήλατα;”
Ψάξε στο Google ή στο Youtube τι κάνουν άλλοι σαν κι εσένα, συζήτα το στο Facebook ή στο Twitter. Για αρχή, θα βρεις ποιος τα φτιάχνει και πώς γίνονται τα ποδήλατα. Συνδέσου με ανθρώπους με τους οποίους μοιράζεσαι το ίδιο πάθος.

 bike=> βάλε το δικό σου πάθος στη θέση του ποδηλάτου

2. Networking

Ξεκίνα να μαθαίνεις και να συζητάς μ’ αυτούς που έχουν τη γνώση, αλλά και μ’αυτούς που αναζητούν την ίδια γνώση με σένα.
Πολύ σύντομα θα μάθεις πώς λειτουργούν τα ποδήλατα και ίσως να τα κατασκευάσεις και μόνος. Επίσης, θα έχεις στήσει ένα δίκτυο ανθρώπων για να συζητάτε λεπτομέρειες για τα ποδήλατα. Δε θα σε κουράζει αυτή η διαδικασία, επειδή θα γουστάρεις πολύ να μάθεις οτιδήποτε έχει σχέση με τα ποδήλατα.

3. Progress/Development

Κάποια στιγμή θα βαρεθείς να συζητάς και να φτιάχνεις ποδήλατα. Ίσως υπάρχουν πλέον τόσοι πολλοί στο χώρο με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον κάτι ιδιαίτερο. Κάπως πρέπει να διαφοροποιηθείς, για να συνεχίσεις να πουλάς στην τιμή που πιστεύεις ότι αξίζει, αλλά και για να κρατήσεις το πάθος σου και το ενδιαφέρον σου αμείωτο.

Δε σταματάς να ρωτάς, να συζητάς και να δικτυώνεσαι με κόσμο που έχουν τις ίδιες ανησυχίες. Κάποια στιγμή ανακαλύπτεις τα μηχανάκια. Ελάχιστοι φτιάχνουν μηχανάκια και σου αρέσουν. Συνεχίζεις τα βήματα 1 ως 3. Τα μηχανάκια γίνονται αυτοκίνητα. Τα αυτοκίνητα θα γίνουν αεροπλάνα, κτλ.

progress

Όταν ξεκίνησες με τα ποδήλατα, δεν μπορούσες να καν φανταστείς ότι υπάρχουν αεροπλάνα.
Δεν ήξερες καν τα μηχανάκια.
Εσύ τα δημιούργησες.
Μέσα στα αεροπλάνα είναι οι εμπειρίες σου και οι συζητήσεις με το δίκτυο ανθρώπων που έχτισες και φρόντιζες τόσο καιρό.

4. Sharing

Με τα πρώτα 3 βήματα ξεκινάνε οι περισσότεροι. Στη συνέχεια, όμως, σπάει η αλυσίδα γιατί δε μοιράζονται τη γνώση. Φοβούνται μην τους κλέψουν την δεξιοτεχνία και τους πελάτες τους.
Εύκολα μπορείς να φτάσεις σε σημείο να μην εξελίσσεσαι, να καταναλώνεις περισσότερη ενέργεια κρύβοντας αυτό που σε ξεχωρίζει και σου δίνει το πλεονέκτημα απέναντι στον ανταγωνισμό. Καταλήγεις να βαριέσαι, σταματάς να αγαπάς αυτό που κάνεις και λογικό είναι να το νιώσει αυτό και ο πελάτης.

Οποιαδήποτε χαρά και ευτυχία παίρνεις από αυτό που κάνεις, είναι στιγμιαία. Ίσως, αυτή η χαρά, να διαρκέσει μια ώρα, ίσως μια μέρα… άντε μερικές βδομάδες. Μόνο η προσωπική εξέλιξη θα συνεχίζει να σου φέρνει περισσότερη χαρά και ευτυχία. 

Μην ξεχάσεις, στο ταξίδι σου αυτό, πως ΕΣΥ ανακάλυψες το μηχανάκι. Αν μοιράσεις τη γνώση σου για το μηχανάκι,  το δίκτυό σου θα σε βοηθήσει  ν’ ανακαλύψεις το αυτοκίνητο. Μόνο εσύ έχεις την εμπειρία για το πώς εξελίχθηκε το ποδήλατο σε μηχανάκι.
Πλεον, κάποιος τρίτος, μπορεί εύκολα πλεον να μάθει πώς να φτιάχνει αυτά μηχανάκια. Αλλά ώσπου να μπορέσει να τα διαφοροποιήσει, εσύ με την εμπειρία σου θα έχεις δημιουργήσει ήδη αυτοκίνητα και θα ψάχνεις τρόπους να τα εξελίξεις σε αεροπλάνα.
Θα είσαι τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά, εφόσον δε σταματάς να εξελίσσεσαι. Αυτός που έχει τη δύναμη να σε περάσει -επειδή δουλεύει πιο σκληρά- θα το κάνει ούτως ή άλλως. Η διαφορά έγκειται στο αν σε συμπεριλάβει στην εξέλιξή του επειδή λειτούργησες ως μέντορας ή αν σε παραβλέψει διότι ήσουν απλά ένα εμπόδιο.

Stop talking and take action

Αυτό που έμαθα είναι ότι ξεκινάς με την παιδική περιέργεια. Ρωτάς, απαντάς, δικτυώνεσαι, ανακαλύπτεις και δημιουργείς τον εαυτό σου κάνοντας αυτό που σου αρέσει σήμερα κι όχι αυτό που θα ίσως να ήθελες να κάνεις σε δέκα χρόνια.

————–

PS: Μήπως ήρθε η στιγμή να αναλάβεις δράση και να βρεις το δικό σου μοναδικό μονοπάτι;
Ρίξε μια ματιά στο Find Your Own Path. Ίσως να είναι για σένα.

Πόσο σημαντικό είναι αυτό που κάνεις;

/1 Comment/in /by

Υπάρχει λόγος, γιατί οι φίλοι σου και οι γονείς σου δεν καταλαβαίνουν ακριβώς τι δουλειά κάνεις. Φταίει ότι δεν έχει καμία σχέση αυτό που πραγματικά κάνεις, με το τι πιστεύει ο κόσμος για σένα.

Πόσο σημαντικό είναι αυτό που κάνεις;

Get Rid Of Job Titles

Οι τίτλοι και οι ταμπέλες δε βοηθάνε καθόλου σ’ αυτό. Ο κόσμος τους χρησιμοποιεί, αλλά μόνο κακό σου κάνουν. Εξυπηρετούν τους μέτριους ή κακούς επαγγελματίες.
Δυστυχώς σε συγκρίνουν με όλους τους άλλους που χρησιμοποιούν τον ίδιο τίτλο. Εσύ, όμως, σε κάτι διαφέρεις από τους άλλους, σωστά; Διαφέρεις στις δεξιότητες, στην εμπειρία σου και γενικά στην πορεία σου για να φτάσεις εδώ που είσαι.
Σε πρώτη φάση όλα αυτά όμως δεν ενδιαφέρουν κανέναν. Αυτό που σε ξεχωρίζει πραγματικά στα μάτια του κοινού είναι ο σκοπός σου.

May I Have Your Attention Please!

Δε με νοιάζει πώς ή γιατί το κάνεις!  Ούτε και η τιμή με νοιάζει.
Αυτό που μ’ενδιαφέρει είναι τι μπορείς να κάνεις για μένα. Στη συνέχεια θα σου δώσω ό,τι πιο πολύτιμο έχω: Την προσοχή μου.
Όλος ο αγώνας γίνεται για να ξεχωρίσεις και να σου δώσουν σημασία. Αυτό που πραγματικά ζητάς είναι λίγο χρόνο σε μια καθημερινότητα με απίστευτα γρήγορους ρυθμούς και γεμάτη από περισπασμούς. Για να κερδίσεις την προσοχή μου, δε λειτουργούν πλέον τα έξυπνα slogan και οι διαφημιστικές καμπάνιες.
Οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν ως κύριο σκοπό το κέρδος. Γι’ αυτό και δεν εμπιστεύεται κανείς οτιδήποτε λες εσύ.

Create meaningful experiences

Πρέπει να αποδείξεις ότι αξίζεις την προσοχή μου. Και πώς να το κάνεις αυτό πριν καν σε δοκιμάσω; Ένας τρόπος είναι το word-of-mouth. Το πρόβλημα ως τώρα με το offline word-of-mouth είναι πως ο καθένας μπορεί να αντιλαμβάνεται κάτι διαφορετικό ως προς αυτό που κάνεις.
Με τα Social Media αλλάζουν τα πράγματα.
Για παράδειγμα, αν σε προτείνω σε κάποιον, θα του πω τις δικές μου εμπειρίες και τι κέρδισα απ’ όλη τη συνεργασία μας. Η επαγγελματική σου κάρτα συνοδεύεται με μία ιστορία. Σε αυτήν την ιστορία το μόνο που μπορείς να ελέγχεις εσύ είναι οι εμπειρίες.
Στα Social Media μπορείς να συν-δημιουργείς τις ιστορίες με τον κόσμο. Να τονίζεις τα αξιόλογα σημεία σε οτιδήποτε κάνεις και να αφήνεις το κόσμο να το συζητάνε και να το σχολιάζουν.
Αυτές οι ιστορίες είναι που μοιράζεται ο κόσμος. Ιστορίες, γεμάτες πραγματικές εμπειρίες.

Ξεκίνα εσύ να μοιράζεσαι όλα αυτά που πιστεύεις ότι βοηθάνε το κόσμο. Δώσε λύσεις για τα μικρά προβλήματα και θα δεις ότι θα επικοινωνούν μαζί σου και θα πληρώνεσαι για μεγαλύτερα project.
Έτσι εξελίσσεσαι μαζί με το κόσμο. Μέσα από  το διάλογο συν-δημιουργείς μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το ποιος είσαι και τι μπορείς να προσφέρεις.

Where To Start

Ξεκίνα από την αρχή! Τι μπορείς να κάνεις για μένα;

Πρόσφατα είχαμε αυτή τη συζήτηση αυτή στο facebook στο παρακάτω Post.

Post by Tolee Media.

Δεν περίμενα τόσο μεγάλη συμμετοχή. Εκτός από τα σχόλια, έλαβα πάρα πολλά μηνύματα και email. Ήξερα, ότι είναι δύσκολο να απαντήσεις σε 140 χαρακτήρες. Το σημαντικότερο όμως για μένα είναι ότι όλοι αυτοί που απάντησαν με διέψευσαν. Είναι τελικά περισσότερος κόσμος που κάνει αυτό που αγαπάει απ’ όσο νόμιζα. Είναι αρκετοί αυτοί που παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους και φεύγουν από τη λογική πως το κράτος τους χρωστάει μια θέση εργασίας.