Posts

Before Nothing – After Nothing

Για δες το πριν ΜΟΥ και το μετά ΜΟΥ! Διακρίνεις διαφορά; Για δες καλά! Έλα μωρέ, δεν βλέπεις τη διαφορά;
Να σε βοηθήσω: Το ποντικάκι που ξεπροβάλλει  κάτω από το μανικάκι δεν είναι πιο φουσκωμένο στη δεξιά φωτογραφία; ε;

No Workout = No Muscles

Όχι βέβαια! Πώς να είναι πιο φουσκωμένο εφόσον πήγα μόνο μια φορά γυμναστήριο τους τελευταίους 3 μήνες;
Βέβαια, με λίγο photoshop ή αν έχει αρκετά likes η φωτογραφία μου ίσως να το δεις κι εσύ πιο φουσκωμένο.

Όσο άρωμα και να βάλεις, τα σκατά παραμένουν σκατά

Ίσως στενοχωρήσω κάποιους, αλλά δεν υπάρχουν μαγικά κουμπάκια που τα κάνουν όλα μόνα τους. Δεν υπάρχει σύντομος δρόμος.
Δεν αρκεί να ξέρεις πώς λειτουργεί κάτι. Χρειάζεται κάθε μέρα εξάσκηση. Δεν αρκεί να πεις ότι από σήμερα θα αλλάξεις κάτι.
Κάθε μέρα χρειάζεται να παίρνεις την ίδια απόφαση… ώσπου να γίνει κακιά συνήθεια (γιατί οι καλές συνήθειες κόβονται εύκολα).

Πώς να γοητεύσεις τον κόσμο ώστε να σε ακολουθήσει

Πώς μπορείς να ξεχωρίσεις σ’ έναν κόσμο, ο οποίος ζει και επικοινωνεί ψηφιακά; Σ’ έναν κόσμο όπου η ταχύτητα της πληροφορίας έχει πολλαπλασιαστεί, έχουμε δει τα πάντα και τίποτα πλέον δε μας σοκάρει;  Σ’ έναν κόσμο όπου το πιο πολύτιμο που έχουμε είναι ο χρόνος, ο οποίος ποτέ δεν είναι αρκετός;
Πώς μπορείς να είσαι αρεστός, να είσαι απαραίτητος, να μη δημιουργείς απλά περισσότερο θόρυβο;
Χρειάζεται να ξέρεις την τέχνη του να γοητεύεις τον κόσμο.
Ακούγεται δύσκολο, αλλά είναι πολύ πιο απλό απ’ ό,τι φαντάζεσαι.
Πώς μπορείς να το πετύχεις; Για διάβασε πιο κάτω και πες μου αν συμφωνείς.

The basics

Περιμένω στο φανάρι μέσα στο αυτοκίνητο και χαζεύω τριγύρω. Προσέχω στο διπλανό αυτοκίνητο έναν τύπο που είναι λίγο στον κόσμο του. Τον παρατηρώ για λίγα δευτερόλεπτα και καταλαβαίνω ότι δεν είναι καθόλου στον κόσμο του. Ακούει ένα rock τραγούδι και έχει παρασυρθεί εντελώς από το ρυθμό. Μισό λεπτάκι: ο τύπος παίζει drums.

Πώς αντιδράς όταν βλέπεις ένα τέτοιο σκηνικό; Χαμογελάς. Δε χαμογελάς απλά, χαμογελάς από χαρά. Χαίρεσαι μαζί του επειδή σε γοητεύει.

For the sake of it

Δεν τον ένοιαζε αν τον βλέπει κανείς. Δεν τον ενδιέφερε αν τον κοροϊδεύουν κάποιοι, δε θέλει καν να ξέρει τι συναίσθημα προκαλεί σε εμάς. Το έκανε απλά για να το κάνει.
Θα σου μιλήσω ειλικρινά: ζήλεψα λίγο γιατί θα ήθελα κι εγώ να μπορώ να είμαι τόσο αυθόρμητος. Θα ήθελα π.χ. να γράφω στο blog μόνο και μόνο για τη χαρά του γραψίματος.  Απλά για να μεταφέρω ιδέες και σκέψεις. Για παράδειγμα, είναι πιο αποτελεσματικός ο στόχος: “Θέλω να γράφω κάθε μέρα ένα άρθρο” από το “Θέλω να διπλασιάσω τους επισκέπτες στο blog μου”.

Start with being human

Το αυτοκίνητο του δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Φαντάσου ότι δεν το πρόσεξα καν. Ο ίδιος δεν ξεχώριζε εμφανισιακά. Όμως, αν είχε ένα αυτοκόλλητο στο αυτοκίνητο με το Facebook ή το Twitter προφίλ του θα τον ακολουθούσα σίγουρα. Θα τον έβαζα στην κατηγορία “Make my day”.
Πιστεύω ότι αυτό που με γοήτευσε στην όλη  υπόθεση είναι ότι είδα μια τόσο ανθρώπινη συμπεριφορά -μια κίνηση που όλοι έχουμε κάνει στο σπίτι μας, αλλά δεν τολμήσαμε να την κάνουμε δημοσίως.
Αυτός ο άνθρωπος μού προσφέρει περισσότερη έμπνευση από οποιονδήποτε celebrity. Είναι όπως εσύ κι εγώ.

Enchantment in business

Η γοητεία στην καθημερινότητα της δουλειάς σου δεν έχει να κάνει με κάποια μαγικά tricks. Η γοητεία μπορεί να είναι πιο δυνατή από οποιαδήποτε τεχνική marketing και διαπραγμάτευσης.
Μπορείς να γοητεύσεις με τον τρόπο που μιλάς στο τηλέφωνο, με ένα Facebook post ή με το ύφος που απαντάς στα emails.
Πιστεύω ότι δεν είναι κάτι που μπορεί να σου το μάθει κάποιος. Το αποκτάς όταν αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις και έχεις φτάσει σ’ένα Zen-like state of mind (δηλαδή σε ένα σημείο όπου κάνεις κάτι όχι για να γίνεις πιο δημοφιλής, αλλά γιατί απλά σου αρέσει, σε γεμίζει, σε εκφράζει, σε εμπνέει).
Απλό δεν είναι; Το δύσκολο είναι να αφήσουμε πίσω οτιδήποτε μας έχει επηρεάσει έως τώρα. Συμφωνείς;

Social Media: Συζήτηση με την Χριστίνα Κανατακη [Video]

Συζήτηση με τη Χριστίνα Κανατάκη στην εκπομπή Πάρτε Θέση και τη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV100 για τα Social Media.

Γιατί το τέλος του Facebook ΔΕΝ είναι κοντά

Το τέλος του Facebook συζητιέται πολύ τελευταία. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Πρόπερσι όλοι μιλούσαν για τον αν το Facebook θα παρέμεινε δωρεάν.
Πριν το καλοκαίρι, το θέμα μας ήταν γιατί όλοι φεύγουν από το Facebook και χρησιμοποιούν περισσότερο το Instagram ή το Pinterest.

Μέχρι και η “Kαθημερινή” πιστεύει πως “Το τέλος του Facebook ίσως είναι κοντά”.

Το Facebook δεν απειλείται, γιατί…

Προχθές,  εμφανίστηκε στο newsfeed μου μια φωτογραφία, στην οποία είμαι με τη γυναίκα μου. Δεν την ανέβασε κάποιος προχθές για να εμφανιστεί στο newsfeed.
Είναι μια φωτογραφία από το Μάιο του 2011.
Εμφανίστηκε στο Newsfeed μου επειδή κάποιος κοινός φίλος  έκανε like. Για κάποιο λόγο κοιτούσε παλιές φωτογραφίες…

Στο newsfeed εμφανίζονται εκτός από τα νέα posts και όλα τα actions των φίλων μας, όπως likes, comments, pins, fancy’s, youtube likes, farmville records, fishville scores, κτλ.

Βέβαια, αυτή η φωτογραφία εμφανίστηκε και σε άλλους κοινούς φίλους. Κάποιοι από αυτούς έκαναν like, άλλοι σχολίασαν, και έτσι ζωντάνεψε πάλι μια στιγμή που ανήκει στο παρελθόν για περισσότερα από 4 χρόνια.
Αυτή η φωτογραφία συνεχίζει να λέει μια ιστορία πέρα από αυτό που απεικονίζει. Υπάρχουν σχόλια από φίλους που έγιναν το 2011, σχόλια από ανθρώπους που δε μιλάμε πια (δεν κατάλαβα ποτέ το λόγο), σχόλια και likes από ανθρώπους που δε γνωρίζαμε το 2011, με κάποιους γίναμε φίλους, άλλοι ζούνε πλέον σε άλλη πόλη ή σε άλλη χώρα.
Μια φωτογραφία στο Facebook, που είναι από το 2011 μπορεί να πει 100 διαφορετικές ιστορίες από μόνη της. Δεν είναι η φωτογραφία, αλλά οι αντιδράσεις του κόσμου που λένε τις ιστορίες.

Εμείς είμαστε το Facebook

Αυτό συμβαίνει γιατί όλοι μας επενδύσαμε ατελείωτες ώρες να φροντίζουμε την “εικόνα” μας στο Facebook. Κάποιοι, όπως εγώ, έχουμε λογαριασμό Facebook από το 2007.
Όταν ανακοινώνει μια αλλαγή το Facebook οι περισσότεροι γκρινιάζουν. Μια χαρά το είχαν συνηθίσει, πάλι ξανά μανά από την αρχή. Πόσο εύκολα πιστεύεις θα μεταναστεύσουν όλοι αυτοί σε άλλο Social Network;
Το μεγάλο πλεονέκτημα του δημοφιλέστερου δικτύου κοινωνικής δικτύωσης είναι ότι μας έχει ήδη. Όλα τ’άλλα Social Networks θα ήθελαν να μας έχουν.

Στην τελική, δε με νοιάζει το Facebook. Θα παραμείνω για όλες τις ιστορίες που δημιουργήσαμε μαζί. Γιατί το timeline μου είναι ζωντανό και γεμάτο με αναμνήσεις και εμπειρίες με ανθρώπους που είναι σημαντικοί για μένα.

Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι το Facebook είναι το καλύτερο Social Network ever ή ότι τα υπόλοιπα δεν αξίζουν.
Το καθένα παίζει το ρόλο του στην προσωπική και επαγγελματική μας ζωή. Είναι διαφορετικά μεταξύ τους.
Αλλά αυτά θα τα αναλύσουμε σε επόμενο post.
Έως τότε ας “facebookάρουμε”… γι’αυτό έλα στην παρέα μας:

Τι σου λένε τα analytics;

Ποια συμπεράσματα βγάζεις από τα google analytics, από τα Facebook insights ή ακόμα από κάποιο άλλο εργαλείο παρακολούθησης συζητήσεων;

Eχει νόημα να παρακολουθείς τι λένε για σένα, όταν δεν έχεις τη διάθεση ν’ακούσεις και να διορθώσεις αυτό που χάλασε ή να βελτιώσεις αυτό που δεν λειτουργούσε ποτέ;
Γιατί να σε νοιάζουν τα στατιστικά, όταν γνωρίζεις ότι δεν έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό;

Τι μας λένε τελικά όλα αυτά τα εργαλεία; Μήπως απλά επικυρώνουν τη μέτρια προσπάθεια μας; Μπορούν να είναι ικανοποιητικά τα νούμερα, εφόσον γνωρίζουμε ότι μπορούμε καλύτερα;

Τι σου λένε τα analytics; H ερώτηση δεν είναι ρητορική. Θα ήθελα να γνωρίζω αν σε βοηθάνε να εξελίξεις την επιχείρησή σου.

Small Steps to Success: Απαλλαγή από περισπασμούς

Στο Friday’s Five #3 σου αποκάλυψα το δικό μου μυστικό της επιτυχίας:
Τις περισσότερες φορές δε χρειαζόμαστε περισσότερες γνώσεις, περισσότερη έμπνευση ή περισσότερη ανάλυση. Ξέρουμε πολύ καλά τι χρειάζεται να κάνουμε για να πετύχουμε τους στόχους μας.
Απλά δεν το κάνουμε!

Ένα από τα μικρά βήματα προς την επιτυχία είναι να απαλλαγούμε από τους περισπασμούς. Για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί σε αυτό που κάνουμε, πολλές φορές χρειάζεται να κλείσουμε το internet ή να βάλουμε το τηλέφωνο στο αθόρυβο.
Δεν το κάνουμε, γιατί φοβόμαστε μη χάσουμε κάτι. Θέλουμε να τα ελέγχουμε όλα και πιστεύουμε ότι τα καταφέρνουμε μια χαρά. Δικαιολογίες και κόλπα του ίδιου μας του εαυτού.

Είναι πιο εύκολο να ξεκινήσουμε με μικρότερες εργασίες, όπως να απενεργοποιήσουμε το “auto-play” στα videos του facebook.
Πίστεψέ με, δεν έχεις κανένα απολύτως όφελος εάν ξεκινάνε να παίζουν μόνα τους τα videos στο facebook. Δε θα χάσεις καμία σημαντική πληροφορία.
Για να απενεργοποιήσεις το auto-play χρειάζεται ν’ακολουθήσεις τα παρακάτω 3 βήματα:
1.) πας στο http://facebook.com/settings,
2.) επιλέγεις αριστερά το Videos (Βίντεο)
3.) αλλάζεις το Auto-Play Videos (Αυτόματη έναρξη βίντεο) σε OFF.
Μέσα σε 5 δευτερολέπτα δε θα κολλάς πλέον στο Newsfeed του Facebook.

Δε με πιστεύεις; Για κάνε κλικ εδώ
Φοβάσαι να το κάνεις;
Τι θα χάσεις αν το απενεργοποιήσεις;
Τι θα κερδίσεις;
Δική σου είναι η απόφαση και δική σου η ευθύνη ;)

[hr]

Join the conversation… leave a comment below or on Facebook

Παρεξηγημένα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα

Όταν πρόκειται ν’ανοίξεις ένα φυσικό κατάστημα ελέγχεις ποιοι δρόμοι έχουν στάση αστικών, στάση metro, και γενικά σε ποιους δρόμους έχει μεγάλη κίνηση.

Κάτω από το σπίτι μου υπάρχει περίπτερο. Κι όμως προτιμώ να περπατήσω 100 μετρά και να πάω στο περίπτερο του Γιώργου, γιατί έχει τα ίδια ακριβώς πράγματα, στην ίδια ακριβώς τιμή, αλλά είναι πιο ανθρώπινος και το κάνει με αγάπη.

Αξίζει να περάσω στο απέναντι πεζοδρόμιο για σένα;
Διαφορετικά αν δεν βρίσκεσαι στο δρόμο μου και δεν είσαι φτηνός περνάς απαρατήρητος.

Με την ίδια λογική προσπαθείς ν’αγοράζεις λίστες με email και κινητά για να στείλεις spam. Γι’ αυτό προσπαθείς να μπεις στο newsfeed μου κάνοντας διαφήμιση σε όσους μιλούν ελληνικά.

Μια επιχείρηση δεν είναι πιο ανταγωνιστική όταν είναι πιο φτηνή ή όταν βρίσκεται σε πιο κεντρικό σημείο. Επίσης, δεν είναι ανταγωνιστική όταν έχει περισσότερα visits, likes ή followers.

Το μεγαλύτερο όπλο της μικρής επιχείρησης

Το λάθος των περισσότερων μικρών επιχειρήσεων είναι ότι το παίζουν μεγάλοι.
Θέλουν να έχουν ένα πλούσιο, σύγχρονο site με μοναδικό σχεδιασμό, για να εντυπωσιάσουν,
θέλουν να έχουν μια πλούσια γκάμα προϊόντων να εξυπηρετήσουν όσο γίνεται περισσότερους πελάτες,
θέλουν να αυτοματοποιήσουν την επικοινωνία και να δείχνουν απρόσωποι για να δείξουν επαγγελματισμό.
Επειδή έτσι κάνουν οι μεγάλοι.

Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των μικρών επιχειρήσεων είναι η προσωπική επαφή. Ο πελάτης έρχεται άμεσα σε επαφή μαζί σου.
Η μικρή επιχείρηση μπορεί να δείξει πρόσωπο και να μη κρυφτεί πίσω από ένα λογότυπο ή ένα marketing slogan.
Η μικρή επιχείρηση μπορεί να διορθώσει πιο εύκολα τα λάθη της.
Η μικρή επιχείρηση μπορεί να προσαρμοστεί πιο εύκολα στις ανάγκες τις αγοράς.
Η μικρή επιχείρηση μπορεί να έχει διαφάνεια.

Οι μικρές επιχειρήσεις μοιάζουν να έχουν μικρή δυναμική. Έχουν όμως τεράστιες δυνατότητες να προκαλέσουν “ζημίες” στους δυσκίνητους μεγάλους.

Μια μικρή επιχείρηση έχει όλα τα καλά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που είναι αρεστός… αν βγάλει τη μάσκα!
Δε θα αρέσει σε όλους, δε θα τους κερδίσει όλους, αλλά θα μας δώσει έναν σοβαρό λόγο να την εμπιστευτούμε.

Η μοναδική πετυχημένη Social Media Strategy για όλους

Μπορούσε η Βραζιλία να πάρει το μουντιάλ αν έπαιζε με την τακτική της Γερμανίας;

Μπορώ να σε ενθουσιάσω, αντιγράφοντας το ύφος και τον τρόπο ομιλίας κάποιου πετυχημένου ομιλητή;

Μπορώ να σε κάνω να γελάσεις με το ίδιο ανέκδοτο που είπε χθες κάποιος χαρισματικός κωμικός στην τηλεόραση;

Όχι;
Κι όμως… κάποιοι αναρωτιούνται γιατί δεν τους βγαίνει η στρατηγική που τσίμπησαν από κάποιο Social Media Blog, ενώ την ακολουθούν κατά γράμμα.

Θύμισε μου: Γιατί πρέπει να δώσω πανελλήνιες;

Το παρακάτω Facebook post με έβαλε σε σκέψεις:
“Εύχομαι ΤΥΧΗ και μόνο ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ σε όλα τα παιδιά που δίνουν Πανελλήνιες!”
Γιατί; Μήπως οι καλοί μαθητές γίνονται πετυχημένοι και ευτυχισμένοι άνθρωποι;
Γιατί δίνουμε μάχη για κάτι που δεν μας εγγυάται επιτυχία και ευτυχία;
Είναι ο φόβος; Δεν ξέρουμε κάτι άλλο;
Συμφωνώ, είναι δύσκολο να ακολουθήσεις τα όνειρα σου.
Και ποιος είπε ότι είναι εύκολη η ζωή; Είναι πιο εύκολο να μελετάς ανούσια πράγματα, να σε βαθμολογούν για κάτι που έμαθες παπαγαλία με τόση ταλαιπωρία και πόνο;
Όχι, αλλά είναι εύκολο να έχουν οι άλλοι την ευθύνη για τη δυστυχία σου.

Θέλουμε υπεύθυνους ανθρώπους που παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους ή θύματα τους συστήματος; Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος που παίζεις στη ζωή σου και πόσο δε θα θέλαμε να περάσουν τα παιδιά μας όλο αυτό που περάσαμε κι εμείς πριν 20+ χρόνια;
Δεν άλλαξε τίποτα… επειδή δεν το αλλάξαμε εμείς!
Υπάρχει καλύτερη λύση!